Arts Marjolein Smidt gooide een steen in de zorgvijver: “schaf de zorgverzekeraars af”, zo schreef ze in NRC. Voor de loonsom van alle mensen die werken bij de zorgverzekeraars kunnen heel veel huisartsen, jeugdzorgspecialisten, verpleegkundigen en medisch specialisten aangesteld worden, aldus Smidt. In deze aflevering van De Crux gaat ze daarover in gesprek met oud politicus en voorzitter van zorgverzekeraar Menzis, Wouter Bos.

Volgens Bos kloppen de sommen van Smidt niet: de verzekeraars zorgen er juist voor dat de zorg betaalbaar blijft, en een groot deel van de overhead waar Smidt het over heeft, wordt niet door de verzekeraars veroorzaakt, maar door onder meer artsen en ziekenhuizen zelf.

De beste zorg voor de laagste prijs. Deze twee aspecten staan voortdurend op gespannen voet met elkaar. Wat krijgt voorrang? En wie neemt die beslissing? Bos stelt dat iemand de premiebetaler moet vertegenwoordigen en ervoor zorgen dat ook de kosten meegenomen worden als er moeilijke keuzes gemaakt moeten worden. Zorgverzekeraars doen dat volgens Bos tegen relatief lage kosten. Volgens Smidt doet hij daarmee de artsen en ziekenhuizen tekort: er is te weinig samenwerking en vertrouwen, en dat kost onnodig veel geld.

Smit ziet bakken geld naar bureaucratie gaan, geld dat ook naar de handen aan het bed kan gaan. Bos ziet een efficiënt systeem dat de kwaliteit bewaakt en de kosten beheerst. Waarom geeft Bos de ziekenhuizen niet het vertrouwen goed met het geld om te gaan? En waarom denkt Smidt dat zij zelf de afweging zorg versus kosten het beste kan maken?

Samen onderzoeken Bos en Smidt hun verschil van mening en hun onderliggende overtuigingen. Een indringend gesprek over macht en tegenmacht, over marktwerking en samenwerking, over vertrouwen en wantrouwen.

See omnystudio.com/listener for privacy information.